دموکراسی ستیزه جو: بازبینی نظریه لونشتاین

حق نو ظهور دموکراسی (به عنوان مثال فرانک، تی) در حقوق بین الملل از یک ترکیب لیبرال و دموکراتیک طرفداری می­کند. با این وجود، همانطور که عبدالکریم سروش استدلال می­کند، لیبرالیسم و دموکراسی با هم آمیخته­ اند اما باید جدا شوند. در این مرحله جدایی است که این مقاله قانونی بودن دموکراسی ستیزه جویانه را در سطح بین المللی مورد بررسی قرار می ­دهد و همچنین در این مقاله نشان داده می شود که یک دموکراسی مبتنی بر قانون اساسی چگونه و در چه زمانی می ­تواند به صورت قانونی برای مبارزه با تهدیدات اعمال دموکراسی به روشی ضد دموکراتیک عمل کند. دموکراسی ستیزه جویانه اصطلاحی است که در سال ۱۹۳۷ توسط کارل لوونشتاین معرفی شد. این به نوعی دموکراسی مشروطه ­ای اشاره دارد که مجاز است از آزادی مدنی و سیاسی با محدودیت پیشگیرانه اعمال آن محافظت کند. در آن زمان، نوشته ­های لونشتاین مربوط به محدودیت­ های نهادهای دموکراتیک در مهار فاشیسم بود. دموکراسی­ های مبارزه با اصول کثرت گرایی حقوقی در تضاد هستند، اما حد و مرز اختیارات مجاز حقوق بین الملل در دستورکارهای سیاسی تحول آفرین که به دنبال اجرای اشکال خودمختاری مذهبی، فرهنگی یا ملی هستند، مشخص نیست.

کلیدواژه ها:

دموکراسی ، حقوق بشر ، حقوق بین الملل ، آزادی خواهی