اضطرار عمومی و حقوق بنیادین بشر

وضعیت اضطراری نهادی شناخته شده در همه ی نظام های سیاسی و حقوقی است. هیچ کشوری در جهان، صرف نظر از نظام سیاسی و اجتماعی یا سطح توسعه اقتصادی آن وجود ندارد که از وضعیت های اضطراری در امان باشد. در چنین وضعیت هایی توسل به سازوکارهایی فوق العاده که کاربرد آن ها در شرایط عادی غیر قابل توجیه است، مشروعیت می یابد، لکن اجرای این حق توسط دولت ها متوقف بر شرایطی است به همین دلیل پاره ای از نهادهای ناظر بر اجرای اسناد حقوق بشر، معیارهایی را به قصد ایجاد محدودیت در توصیف وضعیت ها به عنوان وضعیت اضطراری ایجاد کرده اند. وضعیت های اضطراری به عنوان یک سازوکار حقوقی سبب تعلیق برخی حق های بشری و نهادهای اساسی می شود لکن تعهد به اجرای حقوق بنیادین و ضمانت از آن ها در هر شرایطی حتی شرایط اضطراری غیر قابل نقض و استثنا پذیر می باشد.

کلیدواژه ها:

اضطرار ، تعلیق ، حقوق بشر ، حقوق بنیادین