ارائه ی الگوی ساختاری رابطه هوش معنوی با عملکرد سازمانی بر اساس مدل اچیو (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزشی استان کرمانشاه)

هدف کلی پژوهش ارائه ی الگوی ساختاری رابطه هوش معنوی با عملکرد سازمانی بر اساس مدل ا چیو بود. روش پژوهش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزشی استان کرمانشاه بود که نمونه پژوهش شامل ۳۷۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد عملکرد سازمانی هرسی و گلد اسمیت (۲۰۰۹)، و پرسشنامه هوش معنوی کینک (۲۰۰۹) بود که پس از محاسبه روایی و پایایی آن ها، بین نمونه توزیع و داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتیجه ی ناشی از فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که هوش معنوی دارای رابطه ی مثبت و معنی دار با عملکرد سازمانی می باشد (T-value = ۳۵/۱۶). همچنین بعد تفکر وجودی انتقادی هوش معنوی با عملکرد سازمانی (r= ۰.۷۵۵, p < ۰.۰۱)، بعد تولید معنای شخصی هوش معنوی با عملکرد سازمانی (r= ۰.۸۳۲, p < ۰.۰۱)، بعد آگاهی متعالی هوش معنوی و با عملکرد سازمانی (r= ۰.۸۰۲, p < ۰.۰۱) و نهایتا بعد بسط حالت هشیاری هوش معنوی با عملکرد سازمانی (r= ۰.۶۷۹, p < ۰.۰۱) دارای رابطه ی مثبت و معنی دار می باشد. از این رو پیشنهاد می شود مدیران بخش های مختلف دانشگاه ها و موسسات آموزشی استان کرمانشاه در راستای بهبود عملکرد سازمانی نگاه ویژه ای به هوش معنوی داشته باشند. واژگان کلیدی: هوش معنوی، عملکرد سازمانی، مدل اچیو

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: هوش معنوی ، عملکرد سازمانی ، دانشگاه ، مدیران ، کارکنان ، مدل اچیو