بررسی آزمایشگاهی عملکرد مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای (SMA) برای استفاده در روسازی سطوح پروازی

هدف از طراحی روسازی راهها و فرودگاه­ها فراهم آوردن یک ترکیب سازه­ای بر روی مسیر حرکت جهت انتقال ترافیک عبوری به صورت ایمن ، یکنواخت و کارآمد می­باشد و با افزایش روز افزون بار ترافیکی و میل به حمل بار بیشتر و در نتیجه ازدیاد بار وارده بر محورها و رویه آسفالتی، ضرورت طرح و اجرای لایه­های آسفالتی مقاوم­تر در برابر خرابی­های مختلف از جمله حساسیت رطوبتی و پدیده شیارشدگی (به عنوان پدیده­ای رایج در خرابی لایه آسفالتی) قابل تامل است. در این تحقیق تاثیر افزودنی­هایی از ­SBS  (%۳و۵ %) و  Lucobite (۳% و ۵%) بر عملکرد مخلوط آسفالتی با استخوان­بندی سنگدانه­ای (SMA) مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت.آزمایشات مقاومت مارشال، مقاومت کششی غیرمستقیم، مدول برجهندگی، آزمایش حساسیت رطوبتی (با انجام آزمایش کشش غیرمستقیم و مدول برجهندگی در دو حالت خشک و مرطوب و آزمایش جوشان تگزاس) خزش دینامیکی و شیار جای چرخ هامبورگ به منظور تحقیق در رفتار مخلوط­های SMA انجام شد. نتایج نشان داد با افزایش افزودنی­های پلیمری، درجه نفوذ کاهش و نقطه نرمی افزایش یافت. بررسی نتایج آزمایشات و پردازش تصویر عکس های آزمایش آب جوشان نشان داد افزودنی­های پلیمری سبب بهبود مقاومت مخلوط در برابر رطوبت گردیده است. نتایج آزمایش خزش دینامیکی نشان می­دهد­ ­که­ با افزایش افزودنی­های پلیمری مقاومت شیارشدگی نمونه­ها افزایش می­یابد. به طوریکه نمونه­های حاوی افزودنی ۵% SBS دارای بالاترین مقاومت در برابر شیارشدگی می­باشد. همچنین نتایج آزمایش شیار جای چرخ نیز نشان می­دهد که با افزایش افزودنی های پلیمری مقاومت شیارشدگی نمونه­ها افزایش می­یابد.

کلیدواژه ها:

مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای (SMA) ، شیارشدگی ، خزش دینامیکی ، حساسیت رطوبتی ، مدول برجهندگی