شناسایی و اولویت بندی معیارهای موثر بر عملکرد سیستم مجوز کار با استفاده از روش دلفی و روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) در یک پالایشگاه نفت

سابقه و هدف: سیستم مجوز کار یک سیستم رسمی، مستند و مکتوب می باشد که هدف اصلی آن کنترل خطر مشاغلی است که بالقوه خطرناک در نظر گرفته می شوند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی معیارهای موثر بر عملکرد سیستم مجوز کار در یک پالایشگاه نفت انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر در سه گام طراحی و اجرا شد. در گام اول با بررسی مطالعات گذشته و انجام مصاحبه با خبرگان، معیارهای اولیه پژوهش مشخص شدند. در گام دوم به منظور تعیین معیارهای نهایی، نظر ۲۵ خبره در خصوص معیارهای اولیه با استفاده از روش دلفی فازی جمع آوری و تجمیع گردید. در نهایت به منظور وزن دهی و الویت بندی معیارهای شناسایی شده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شد. یافته ها: نتایج دلفی فازی نشان دادند که شش معیار شناسایی خطر و ارزیابی ریسک، آموزش و صلاحیت افراد، اقدامات پیشگیرانه، ارتباطات، مسئولیت پذیری و هماهنگی، معیارهای موثر بر عملکرد سیستم مجوز کار می باشند. اولویت بندی معیارها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی نشان داد که معیار مسئولیت پذیری (وزن نهایی ۱۹۱/۰) و معیار هماهنگی و ارتباطات (وزن نهایی ۱۳۴/۰) دارای بیشترین و کمترین اهمیت در بین معیارهای شناسایی می باشند. نتیجه گیری: در این مطالعه الگویی از تصمیم گیری براساس روش های دلفی و تحلیل سلسله مراتبی فازی جهت شناسایی عوامل موثر بر عملکرد سیستم مجوز کار در یک پالایشگاه نفت معرفی گردید.

کلیدواژه های شناسایی و اولویت بندی معیارهای موثر بر عملکرد سیستم مجوز کار با استفاده از روش دلفی و روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) در یک پالایشگاه نفت:

Delphi Fuzzy ، Fuzzy Analytical Hierarchy Process ، Oil Refinery ، Permit to Work System ، پالایشگاه نفت ، تحلیل سلسله مراتبی فازی ، سیستم مجوز کار ، دلفی فازی