بررسی کیفیت خواب پرستاران و ارتباط آن با شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و استرس شغلی

سابقه و هدف: خواب یکی از نیازهای اساسی انسان است که در صورت عدم رفع این نیاز باعث بروز مشکلات جسمی و روانی در افراد می گردد. اختلالات اسکلتی- عضلانی و استرس شغلی از مهم ترین دغدغه های کارکنان در سازمان ها و به ویژه بیمارستان ها می باشند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت خواب پرستاران و ارتباط آن با شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و استرس شغلی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۲۱۸ نفر از پرستاران شاغل در دو بیمارستان شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه های کیفیت خواب پیتزبورگ، نوردیک و استرس شغلی HSE (Health and Safety Executive) بودند. وضعیت بدنی پرستاران با استفاده از روش ارزیابی سریع مواجهه (QEC: Quick Exposure Check) بررسی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ۲۱ آنالیز شدند. یافته ها: کیفیت خواب ۳۱/۶۷ درصد از پرستاران نامطلوب بود. از نظر آماری، کیفیت خواب با شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی (۵۱۴/۰=R، ۰۰۲/۰=P)، نمره نهایی QEC (۵۸۹/۰=R، ۰۰۱/۰>P) و استرس شغلی (۷۹۳/۰-=R، ۰۰۱/۰>P) ارتباط معناداری داشت. نتیجه گیری: در این مطالعه کیفیت خواب بر بروز ناراحتی های اسکلتی- عضلانی و استرس شغلی پرستاران تاثیرگذار بود؛ به طوری که عدم توجه به کیفیت خواب پرستاران علاوه بر کاهش سلامتی آن ها، اثرات منفی بر ارائه خدمات به بیماران دارد.

کلیدواژه ها:

Job Stress ، Musculoskeletal Disorders ، Nurses ، QEC Method ، Sleep Quality ، اختلالات اسکلتی- عضلانی ، استرس شغلی ، پرستاران ، روش QEC ، کیفیت خواب