تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی، استقامتی و موازی بر مقادیر سرمی CTRP-۱۲، فورین، KLF-۱۵، پروفایل لیپیدی و مقاومت به انسولین در مردان چاق غیرفعال

آدیپوکاین ها و بیومارکرهای التهابی، تسهیل کننده اثرات تخریبی چاقی نظیر مقاومت به انسولین هستند که در القای بیماری متابولیکی تقش بسزایی دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین مقاومتی، استقامتی و موازی بر مقادیر سرمی CTRP-۱۲، فورین، KLF-۱۵ و مقاومت به انسولین در مردان چاق غیر فعال بود.۴۰ مرد چاق غیرفعال (۴۵۳۰ سال، BMI≥۳۰) به طور تصادفی در ۴ گروه، تمرین مقاومتی، تمرین استقامتی، تمرین موازی و کنترل تقسیم بندی شدند. گروه های تمرینی به مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته به تمرینات ویژه پرداختند. مقادیر سرمی CTRP-۱۲، فورین و KLF-۱۵ با استفاده از کیت به روش ELISA اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t همبسته و ANOVA در سطح معنا داری (۰۵/۰ ≥p) استفاده شد. نتایج آزمون t همبسته نشان داد که مقادیر KLF-۱۵ گروه های تمرین هوازی (p=۰.۰۰۶) و موازی (p=۰.۰۳۶) به طور معناداری افزایش یافت. در حالی که، مقادیر فورین در این دو گروه کاهش معنا داری نشان داد (به ترتیب: p=۰.۰۰۱ p=۰.۰۴۴). مقادیر CTRP-۱۲ نیز تنها در گروه تمرین موازی افزایش معنا داری (p=۰.۰۲۳) داشت. تمرین هوازی (p=۰.۰۰۹) و موازی (p=۰.۰۰۶) به طور معناداری مقاومت به انسولین را کاهش دادند. در بررسی بین گروهی تمرین هوازی تغییرات معنا داری در KLF-۱۵ (p=۰.۰۳۹ و F=۳.۰۹۰) و فورین (p=۰.۰۳۱ و p=۳.۲۹۷) نسبت به گروه کنترل ایجاد کرد. به نظر می رسد استفاده از تمرینات هوازی و به ویژه تمرینات موازی تاثیرات بهتری بر پروفایل لیپیدی و همچنین آپریگولیشن آدیپوکاین های ضد التهابی جدید نظیر KLF-۱۵ و CTRP-۱۲ و همچنین دانرگولیشن آدیپوکاین التهابی فورین داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، تمرین استقامتی ، تمرین موازی ، CTRP-۱۲ ، فورین ، KLF-۱۵