نقد و بررسی کتاب همکنش زبان و هنر

فرهنگ نقد و نقدپذیری در دوران معاصر یکی از شاخص­های پیشرفت علمی و نشانه­های پیشرفت فرهنگی در جوامع توسعه یافته بوده و جریان­سازی این حرکت بنیادی، رسالت معتبرترین محافل علمی- پژوهشی و آموزشی در دنیا قرار گرفته است. کتاب "همکنش زبان و هنر" با محتوای موضوعی در زمینه­های هنری، ادبیات و معماری شامل چهارده مقاله ارائه شده در سلسله نشست­های تخصصی بوده که حدود دو دهه­ی پیش (۱۳۷۹) در اختیار خوانندگان قرار گرفته است، در این مقاله تلاش شده تا ضمن معرفی کتاب، بازنگری انگیزه­ی برگزاری این هم­اندیشی، ساختار محتوایی آن مورد ارزیابی قرار گرفته و در خصوص محتوای موضوعی هر یک نیز نگاهی نقادانه صورت گیرد. در نهایت مهم­ترین یافته­ها در این پژوهش انتقادی، مشخص نمود که برگزاری چنین نشست­هایی در دهه­ی۸۰ شمسی، در نوع خود فعالیتی ارزشمند و الگویی مناسب برای ورود به حوزه­ی نظری و مفاهیم انتقادی علوم انسانی و بخصوص رشته­های مرتبط با هنر بوده و علیرغم محدودیت و کمبود منابع مکتوب در این­گونه رشته­ها (حتی تا کنون)، تلاش در جهت چاپ و نشر تالیفاتی در زمینه­ی مبانی نظری و فلسفه­ی هنر بستری در جهت ارتقاء جایگاه فرهنگ و هنر را برای مخاطب و نسل­های بعد فراهم می­سازد.