شیمی کانی و زمین دما فشار سنجی تبلور سنگ های گابرویی منطقه ده سرد (جنوب شرق ایران)

توده گابرویی منطقه ده­سرد به سن تریاس پسین در جنوب­غرب کرمان و جنوبی­ترین بخش پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد. براساس پیمایش­های صحرایی و بررسی­های سنگ نگاری، این توده مافیکی از نوع هورنبلندگابرو است. توده گابرویی مورد بررسی شامل کانی­های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، آمفیبول، تیتانیت، آپاتیت، اپیدوت و کلریت است. بررسی شیمی کانی­ها نشان می­دهد که ترکیب پلاژیوکلازها از نوع آلبیت تا الیگوکلاز است و کلینوپیروکسن­ها از نوع دیوپسید هستند. کلینوپیروکسن­های مورد بررسی در گستره کلسیم، منیزیم و آهن­دار واقع هستند. آمفیبول­ها در گروه آمفیبول­های کلسیم­دار و از نوع مگنزیوهورنبلند و اکتینولیت هستند. بررسی زمین­دماسنجی کلینوپیروکسن و آمفیبول گابروها دمای ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتی­گراد را برای تبلور این سنگ­ها تعیین می­کند. زمین­فشار سنجی بر اساس کانی کلینوپیروکسن، فشار تبلور سنگ­های گابرویی مورد بررسی را در گستره ۵۸/۵-۰۵/۲ کیلوبار معادل عمق میانگین ۱۴ کیلومتر تعیین می­کند. ترکیب شیمیایی کانی­های کلینوپیروکسن و آمفیبول­ها نشان­دهنده تبلور آنها از ماگمایی نیمه قلیایی- آهکی قلیایی است. محیط پیدایش این ماگماها کمان آتشفشانی وابسته به محیط فرورانش است.     

کلیدواژه ها:

Dehsard ، geothermobarometry ، clinopyroxene ، amphibole ، calcalkaline ، volcanic arc. ، ده سرد ، دما- فشارسنجی ، کلینوپیروکسن ، آمفیبول ، آهکی قلیایی ، کمان آتشفشانی.