تحلیل ریسک در پروژ ه های خطوط لوله انتقال گاز استان گیان با رویکرد حفاظت و اثرات ز یست محیطی

امروزه بیش از۶۰ درصد از منابع انرژی در دنیا را نفت و گاز تشکیل می دهد. حمل ونقل نفت خام، گاز و محصولات آن به روش های مختلفی انجام می شود که از این میان بیشترین سهم انتقال بر عهده لوله های انتقال است. پروژه­های خط انتقال گاز همواره از جمله پروژه هایی با خطرپذیری زیاد از لحاظ زیست محیطی بوده است؛ بنابراین بررسی و کاهش ریسک های پروژه امری حیاتی و لازم برای تیم اجرایی است. هدف از این پژوهش مطالعه و بررسی ریسک های زیست محیطی پروژه خط انتقال گاز در استان گیلان است. بدین منظور ابتدا پروژه به فعالیت های مختلف برای کوچک کردن مسئله تقسیم شد و به روش دلفی ریسک های پروژه شناسایی و سپس با استفاده از روش FMEA ریسک های پروژه از نظر خطرپذیری رتبه بندی شد. همچنین به منظور پایش روش FMEA از روش AHP استفاده شد. این پروژه به ۱۵ فعالیت شامل ۲۹ ریسک تقسیم بندی شده است. بررسی نتایج و تجزیه و تحلیل این دو روش نشان داده که ریسک های مربوط به فعالیت حفاری و لوله گذاری، تخریب زمین های کشاورزی و بستر رودخانه­ها، آلودگی صوتی، آلایندگی ناشی از تردد وسایل نقلیه سنگین و همچنین فعالیت تقلیل فشار در ایستگاه در اولویت ریسک های پروژه قرار دارند. نتایج مقادیر RPN به دست آمده از ریسک ها نشان می دهد که ۲۸ درصد از ریسک ها دارای RPN بیشتر از میانگین بوده که در محدوده خطر قرار دارند. در انتها به منظور کاهش خطر ریسک های زیست محیطی پروژه روش هایی برای کنترل فعالیت های پرخطر شناسایی شده ارائه شد. همچنین نتایج بیانگر آن است که اجرای این روش ها می تواند تا ۹۰ درصد خطر زیست محیطی مربوط به ریسک های پرخطر را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، خط انتقال گاز ، تحلیل حالات خرابی و شکست ، حفاظت از زیرساخت ، AHP