احیای الگوی درونگرا ، بازآفرینی محرمیت در آپارتمان های مسکونی امروزی

الگوی درونگرا ازاصولی ترین مبانی معماری ایران است که بر حسب مقتضیات اقلیمی، جهان بینی و فرهنگ قوم ایرانی به معماری خانه افزوده شد،و عنصر بنیادی و ریشه ی اساسی پدید آمدن خانه است. درونگرایی را میتوان بارزترین مشخصه ی رعایت سلسله مراتب دانست، و آن را ثمره محرمیت قلمداد کرد. انسان موجودی اجتماعی است، و نیازمند به ارتباط و تعامل با همنوعان خود میباشد، و لازم است به بهترین نحو با دنیای پیرامون خود ارتباط برقرار کند. در این راستا فرهنگ غربی و المانهای موجود در خانه های مدرن به مرور زمان وارد چرخه ی ساخت خانه ها و در ادامه ساخت آپارتمانهای مسکونی در معماری ایران شد. این المانها دهه به دهه در فرهنگ ایرانی نهادینه شد، و در حال حاضر بسیاری از آنها با کاربرد فراوان در ساخت آپارتمانهای مسکونی استفاده میشود. ضرورت دارد در جامعه ای که اکثریت قریب به اتفاق آن مسلمان هستند باید از مسکنی استفاده کرد که ویژگیهای یک مسکن ایرانی - اسلامی در آن رعایت شده باشد. هدف از این پژوهش ، رسیدن به یک الگوی مطلوب جهت طراحی مسکن آپارتمانی برای حفظ بهینه حریم خصوصی افراد است . در این پژوهش، از روش توصیف و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اسناد تاریخی و کتابخانه ای استفاده شده است. با پاسخ به این سوال که آیا می توان با احیای الگوی درونگرا ، محرمیت را در آپارتمان های مسکونی امروزی باز آفرینی کرد ؟ میتوان به این دستاورد رسید که، باید مسکن آپارتمانی ساخت که با فن آوری روز سازگار، و با فرهنگ، آداب و رسوم ایرانی منطبق باشد.

کلیدواژه ها:

درونگرایی ، محرمیت ، مسکن آپارتمانی ، مدرنیسم ، غرب گرایی .