سه وجهی قانون، شرع و عرف و بحران هویت در معماری و شهرسازی ایران

تماشای معماری یک تمدن، نگریستن به فرهنگ و هویت آن است. پس شهرسازی جوامع، باید با اصول اعتقادی، سابقه فرهنگی و ضابطه های قانونی مبتنی بر عرف و شرع خود پدید آید. یعنی هرگونه آشفتگی در نظام معماری و شهرسازی؛ نتیجه عوامل دگرگون کننده و تغییر دهنده اعتقادات، رسوم و عرف آن جامعه است. در ریشه یابی انحراف و تحلیل بحران هویت در معماری و شهرسازی معاصر ایران علاوه بر بررسی کالبدی۵ مصادیق این مسئله وجوه اساسی آن را نیز باید در قالب سه وجهی قانون، شرع و عرف مورد تدقیق قرار داد.شاکله اصلی این مقاله، ضمن اتخاذ رویکردی میان رشته ای و بهره گیری از سه وجهی قانون، شرع و عرف به عنوان ارکان مهم، موثر و هویت بخش در معماری و شهرسازی در مقام گردآوری دادهها، از روش اسنادی-کتابخانه ای و در مقام تحلیل و داوری دادهها، از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است. طبق یافته های این پژوهش، دلیل بحران هویت در معماری و شهرسازی را باید با توجه به سه وجهی مذکور و تقابل تمدن غرب، فرهنگ لیبرال و نفوذ آن در اعتقادات، فرهنگ و تمدن اصیل ایرانی اسلامی که ریشه های الهی دارد وا کاوی نمود.

کلیدواژه ها:

سه وجهی ، قانون ، شرع و عرف در معماری و شهرسازی ، تمدن غرب ، بحران هویت.