کاربست و گسترش کارپولینگ در حمل و نقل شهری

شهرنشینی و گسترش سریع شهرها فشارهایی را بر روی سیستم های حمل و نقل شهری ایجاد میکند. کاهش گزینه های تحرک و زیرساختهای ناکافی حملو نقل، افزایش ازدحام، آلودگی و مشکالت ایمنی در رفتو آمد برخی از مشکلات اساسی است که برای حل آنها نیاز به یک روش منظم وجود دارد. در سراسر جهان اقدامات مختلفی برای ارتقاء حالت های مسافرتی سازگار با محیط زیست و برای جلوگیری از استفاده از ماشین اتخاذ شده است . Ridesharing carpooling( و )vanpooling، به عنوان وسیله سفر که انعطاف پذیری بیشتر نسبت به حمل و نقل دارند و ارزان تر از مالکیت اتومبیل شخصی هستند، به عنوان یکی از راه حل های کاهش مشکل وابستگی به اتومبیل شناخته شده است. کارپولینگ نقش مهمی در کاهش هزینه های سفر، مصرف سوخت ، انتشار کربن و تراکم ترافیکی دارد. هدف پژوهش حاضر این است که عوامل تاثیرگذار بر گسترش سفرهای کارپولینگ کداماند. روش جمع آوری داده های مورد نیاز در این پژوهش غالبا مطالعات اسنادی و منابع کتابخانه ای میباشد، جهت نگارش این پژوهش آثار منتشر شده جهانی و معتبر حد فاصل سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ در مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است و جهت تحلیل دادههای پژوهش پس از مطالعه اسناد مذکور از روش فراتحلیل استفاده شده است و در گام بعد با استفاده از تکنیک Swot ظرفیت اجرایی مدل اشتراک سفر در حوزه حمل و نقل شهری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که طراحی پلت فرمها، تکنولوژی اتومبیلهای خودران، تمرکز بر روی سازمانهایی همچون دانشگاه ها و مراکز کار و فعالیت، عوامل اثر گذار سازمانی و افزایش آگاهی ها از مزایایی سفرهای کارپولینگ و حمایت انجمن های فعال در زمینه محیط زیست و همچنین سازمانهای دولتی درگیر با مسائل ترافیکی و افزایش تبلیغات، آموزش، اختصاص یارانه، معافیت های مالیاتی و ...از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر گسترش سفرهای کارپولینگ می باشند.

کلیدواژه ها:

کارپولینگ ، اشتراک سفر ، حمل و نقل شهری ، فراتحلیل