احیای بافت فرسوده با هدف سهیم کردن ساکنین در بخش مرکزی شهر خوی

ارزش و اهمیت روز افزون نقش مردم در اداره جوامع و رشد نظام های مردم سالار موجب توجه به ایده مشارکت مردم در امور شده است. در دهه های اخیر جنبش های طرفدار مردم سالاری و شیوه های اداره جوامع به روشهای دموکراتیک تقریبا در تمامی مناطق جهان روبه رشد و گسترش بوده و حق حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش مقبولیت عام یافته است، از طرفی با توجه به اهمیت بازآفرینی بافتهای فرسوده، مسائل و مشکلاتی که اخیرا گریبانگیر بافتهای فرسوده شهر خوی شده اند، تنها بر اثر عامل گذشت زمان بر آنها نیست؛ بلکه عمدتا رکود حیات شهری در ایجاد این نابسامانیها نقش داشته، و به بی رونقی و رکود دامن زده است. عدم مشارکت ساکنان این گویه بافتها در بهبود وضعیت موجود، که ناشی از فقدان سازمان مدیریتی واحد و کارا و همچنین بخشی نگری در اداره این بافتها است، و خود آن نیز از تقسیم وظایف و مسئولیت ها به صورت بخشی در مجموعه مدیریت شهری خوی است که بعضا مانع سیاستگذاری واحد و اجرای مطلوب میشود. جهت رسیدن به این هدف در این تحقیق از روش توصیفی - پیمایشی استفاده شد که ابزار پژوهش جهت به دست آوردن داده های مورد نیاز پرسشنامه محقق ساخته بود که پایایی و روایی آن ۸۰ درصد و توسط جمعی از اساتید مورد تایید قرار گرفت جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مالکین ساختمانهای مسکونی واقع در بخش مرکزی شهرستان خوی میباشد که تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری و به صورت تصادفی انتخاب گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان دهنده تایید فرضیات تحقیق بوده و به طور کلی بیان کننده این است که، با در نظر گرفتن میانگین کلی بدست آمده از ساکنین محله مرکزی شهر خوی با میانگین تمایل مشارکت (m =۲۰/۱۱) با توجه به مقدار تفاوت بدست آمده آزمون (t = ۵/۱۲۶) t این ساکنین در مجموع تمایل برای احیا سازی دارند، اما بیشترین تمایل برای مشارکت در قسمت وضعیت رفاهی محله و کمترین در قسمت ویژگیهای دموگرافیک به چشم میخورد . شاید در این فرضیه نیز همانند دیگر پژوهشها ویژگی های دموگرافیک در مقابل ویژگی های اصلی عقب کشیده اند. و نقش آنها نیز کمرنگ تر شده است.

کلیدواژه ها:

احیاء سازی ، بافت فرسوده ، مشارکت ساکنین ، بخش مرکزی ، شهر خوی