بررسی و ارزیابی جایگاه تکنیک اسکیس در فرایند طراحی معماری

فرایند طراحی یک فعالیت بصری است. در این فرایند ایده ها باید ازلحاظ بصری درک شده و روابط میان آنها ارزیابی شود و این ایدهها باید به عینت های خارجی تبدیل شوند. اسکیس معماری از قدیمی ترین تکنیکهای عینت بخشیدن به ایده های معماری است که از دیرباز موردتوجه معماران بوده است. این تحقیق ازاین رو حائز اهمیت است که جایگاه اسکیس در فرایند طراحی معماری را با توجه به پیشرفتهای همه جانبه تکنیکهای ایده پردازی مورد ارزیابی قرار دهد و مشخص سازد که اسکیس معماری به عنوان یکی از قدیمی ترین تکنیکهای عینیت بخشیدن به تصورات معماران، امروزه هم جایگاه پررنگ گذشته را در فرایند طراحی معماری دارد و اینکه معماران به چه میزان از این تکنیک در فرایند طراحی خود بهره می برند. روش پژوهش به صورت کیفی و پیمایشی و با استناد به نتایج پرسشنامه است. نتایج تحقیق نشان میدهد که اگرچه نقش اسکیسهای معماری در فرایند طراحی معماری از گذشته کمرنگ تر شده است اما هنوز هم به میزان زیادی موردتوجه معماران قرار میگیرد و معماران عمدتا فرایند طراحی خود را از اسکیس آغاز کرده و میزان استفاده در مراحل پیشرفته تر بستگی به میزان تسلط معمار نسبت به اسکیس دارد.

کلیدواژه ها:

اسکیس معماری ، فرایند طراحی معماری ، طراحی دست آزاد ، ایده پردازی ، اتودهای اولیه.