تاثیر هشت هفته تمرین پیلاتس بر روی کنترل پاسچر در سالمندان

زمینه و هدف: اختلال در حفظ تعادل از جمله پیامدهای افزایش سن است که سبب اختلال و ناتوانی در فعالیت های عملکردیاین افراد و نیز باعث زمین خوردن سالمندان می شود. .بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، تاثیر هشت هفته تمرین پیلاتس برروی کنترل پاسچر در سالمندان بود.مواد روش ها: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد سالمند مراجعه کننده به مرکز تحقیقات سالمند استان کرمانشاه بودند، کهاز بین آنها ۳۰ زن مبتلا سالمند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با طرح پژوهش آزمایشی، پیش آزمون-پس آزمون درگروه های کنترل و کنترل گمارده شدند (۱۵ نفردر گروه تجربی و ۱۵ نفر در گروه کنترل). گروه تمرین پیلاتس به مدت هشتهفته و سه جلسه در هر هفته به مدت یک ساعت تمرین انجام دادند. کنترل پاسچر آزمودنی ها قبل و پس از انجام تمریناتمنتخب مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج آماری نشان داد که تمرینات پیلاتس روی نوسان پوسچر افراد دیابتی همراه با نوروپاتی در حالت چشم بسته اثردارد و به طور معنی داری باعث کاهش نوسان پوسچر می شود (p<۰/۰۵). اما این تمرینات بر روی نوسان پوسچر در حالت چشمان باز اثر معنی داری نداشت (p>۰/۰۵). نتیجه گیری: به نظر می رسد که عضلات ثبات دهنده مرکزی در کنترل مفاصل پروگزیمال و دیستال برای کاهش نوسان پوسچرزنان سالمند در حالت چشمان بسته نقش مهمی دارند و انجام این تمرینات در کاهش نوسان پوسچر زنان سالمند اثر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، تمرینات پیلاتس ، کنترل پاسچر