بررسی نقش بازسازی فضایی در آموزش محوطه های تاریخی به کودکان

ساخت مدل مجازی محوطه های تاریخی و ورود آن به حیطه مطالعات باستان شناسی و تاریخی، با رواج روز افزون نرم افزارها و استفاده از آن ها در رشته های مختلف، موجب شده اقشار مختلف برای مقاصد متفاوت از آن استفاده کنند. تجسم واقعیت یا واقعیت مجازی نه تنها چهار چوبی روش شناختی برای به کارگیری تکنیک های گوناگون تجسمی دارد، بلکه به دنبال آن، تلاش وسیعی نیز برای یافتن معانی صحیح و چگونگی ایجاد رابطه بین سیستم های واقعی و مجازی صورت می پذیرد. نتیجه نهایی این رابطه تنها تولید یک تصویر انفعالی از واقعیت نیست، بلکه ایجاد مدل مجازی فعالی است، و به صورت واقعی در انجام تحقیقات، بازسازی، آموزش، فرهنگ سازی می تواند کاربرها را یاری کند. نکته مهم این است که بازسازی مجازی تکنیک ساده نمایشی نیست، بلکه ابزاری کاملا تشریحی است و این توانایی در این تحقیق از ترکیب روش تجسمی با ابزار مدیریت و هدایت داده های مرتب با محوطه های تاریخی مورد بررسی قرار گرفته است. محوطه های تاریخی ممکن است از بین رفته و یا دور از دسترس باشند، دانش آموزان برای درک بهتر از فضاهای معماری احتیاج به چرخش و بازدید از آن ها دارند که با استفاده از مدل های مجازی تسهیل می شود.

کلیدواژه ها:

رایانه ، سه بعدی ، محوطه های تاریخی ، باستان شناسی ، آموزش.