ضمانت های پرداخت در اسناد تجاری؛ ضامن و مسئولان اسناد تجاری

امروزه تضمین پرداخت اسناد تجارتی بیشتر از طریق ضمانت بعمل می آید. دارندگان سند تجاری، خصوصا بانک ها در هنگام دریافت آن از صادرکننده یا واگذارنده، ضامن معتبر طلب می کنند و حتی در بسیاری از موارد از مدیر شرکتی که سند را صادر کرده و تحویل می دهد به عنوان ضامن، امضاء می گیرند تا هم شرکت به عنوان شخص حقوقی و هم مدیر آن به عنوان شخص حقیقی معتبر متضامنا در مقابل بانک اعطاکننده تسهیلات مسئول پرداخت باشند. با گسترش دامنه معاملات تجاری در حوزه تجارت داخلی و فراملی استفاده از اسناد تجاری به جای پول، بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد، چرا که دارنده سند تجاری به جای نقد کردن آن میتواند سند تجاری را به تاجر دیگری از طریق ظهرنویسی منتقل نماید و این اهمیت از دیدگاه قانونگذار نیز پوشیده نمانده است و مقرراتی در این خصوص نیز تصویب گردیده است. در لایحه جدید قانون تجارت و قانون متحدالشکل ژنو نیز مسئولیت ظهرنویس را بیان نموده است در قانون تجارت هیچگونه تعریفی از ظهرنویس به عمل نیامده است و تنها حقوقدانان و آن هم نه به طور کامل تعریفی مختصر از آن به عمل آورده اند. در خصوص مسئولیت ظهرنویس هم در قانون تجارت به تضامنی بودن اشاره کرده است و قانون متحدالشکل ژنوبه طور کاملتر به آن پرداخته اند. در موضوع ضمانت، مسائل مختلفی مطرح می شود که پاسخگوئی به بعضی از آنها به دلیل عدم تصریح قانونی تجارت تا اندازه ای مشکل بنظر می رسد، قانونگذار ما در قانون تجارت در مورد ضامن اسناد تجاری و حدود مسئولیت وی بصورت مختصر و کلی مواردی را بیان نموده، ولی تاکنون به جزئیات مسئولیت ضامن اشاره ای نداشته، همچنین رویه قضایی و مولفین کتب حقوق تجارت نیز در این مورد که ایرادات وارد بر اسناد تجاری چه تاثیری در حدود مسئولیت ضامن دارد، اشاره دقیقی نداشته اند.

کلیدواژه ها:

ضامن ، اسناد تجاری ، سفته ، چک ، برات.