تحلیل سیاستگذاری آب در حکمرانی خوب

هر حکومتی برای بقای خود و مدیریت درست سرزمین و مردم نیازمند سرمایه های طبیعی، مالی، اجتماعی و فنی است. مشکلاتمحیط زیستی نقش اساسی را در حوزه مطالعات سیاستگذاری ایفا نموده اند و در بین این مشکلات، کمیابی منابع آبی و بحران آب،اهمیت خاصی پیدا نموده است؛ چنانچه به باور بسیاری از پژوهشگران، در آینده جنگ بر سر منابع آبی اجتناب ناپذیر خواهد بود.کمبود شدید منابع آب به همراه تغییرات و نوسانات اقلیمی و افزایش روزافزون تقاضای آب از یک سو و از سوی دیگر عدمهماهنگی عمودی و افقی میان تصمیم گیران و اقدامات کنشگران مختلف؛ رقابت فزاینده ای بین استفاده کنندگان بر سر منابعکم یاب آب ایجاد کرده است و بدین ترتیب مشکلات و چالش های بسیاری را فراروی مدیریت توزیع منابع آب قرار داده است.سیاست گذاری آب تابعی از مختصات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. میزان موفقیت یک سیاستگذاری یا عدمموفقیت آن در تحقق اهداف نیز در درون چرخه ای از عوامل بالا تعیین خواهد شد. از این رو، ماهیت این سیاست گذاری تابعی ازروند امور، چرخه و ساخت قدرت در جامعه است. جدا از مسئله ساخت قدرت در هر نظام سیاسی، شیوه اتخاذ سیاست های جزئی وکلان نیز بر ماهیت این سیاست گذاری ها تاثیر می گذارد. به طور کلی تحقق و موفقیت سیاست های حوزه آبی و در نتیجه رسیدن به توسعه نیازمند همسویی و به عبارتی انسجام این سیاست ها می باشد، لذا با انسجام سیاستی در حوزه آب می توان به تحقق حکمرانی خوب در این زمینه امیدوار بود.

کلیدواژه ها:

سرمایه های طبیعی ، سیاست گذاری آب ، حکمرانی خوب