آمایش دفاعی- امنیتی شهرها با بهره گیری از تحلیل فضایی آسیب پذیری کالبدی و نظامی(مطالعه موردی: شهر زاهدان)

برنامه ریزی آمایش سرزمین دارای دو بعد توسعه ای و دفاعی- امنیتی بوده که نظربه اهمیت فراوان بعد دفاعی-امنیتی در امنیت ملی کشورها، بایستی طرح های کلان توسعه سرزمینی توجه ویژه ای به آن نماید. از مهم ترین راهبردهای این بعد در طرح های آمایش سرزمین می توان به ملاحظات و ضوابط پدافند غیرعامل اشاره کرد که درراستای کاهش آسیب پذیری کالبدی- نظامی شهرها نقش آفرینی می کند. ازاین رو، هدف این پژوهش آمایش دفاعی- امنیتی شهر زاهدان با بهره گیری از تحلیل فضایی آسیب پذیری کالبدی- نظامی بوده و این امر با تلفیق مدل های تصمیم گیری چندمعیاره و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) صورت می پذیرد. روش شناسی این پژوهش از گونه توصیفی- تحلیلی بوده و از تکنیک AHP در نرم افزار Expert Choice جهت وزن دهی به معیارهای آسیب پذیری پژوهش استفاده شده است. همچنین، برای پهنه بندی آسیب پذیری شهر زاهدان از تکنیک فازی (Fuzzy) در نرم افزار ArcGIS ۱۰.۵ و با به کارگیری ۱۳ معیار بهره برده شده است. نتایج تحلیل های فضایی به دست آمده از نقشه ها، ازیک سو نشانگر بیشترین میزان آسیب پذیری در مناطق مرکزی و کمترین میزان آن در محدوده شمالی شهر است. ازدیگرسو، با توجه به معیارهای پژوهش میزان آسیب پذیری محدوده غربی شهر نسبت به محدوده شرقی پایین تر است.

کلیدواژه ها:

آمایش دفاعی- امنیتی ، آسیب پذیری کالبدی- نظامی ، روش فازی ، شهر زاهدان