بررسی آزمایشگاهی حذف ۴- نونیل فنل از محلول های آبی توسط گرانول های آیروژل اکسیدگرافن- کیتوسان

۴- نونیل فنل به عنوان یکی از فراوان ترین و سمی ترین آلکیل فنل ها، از موثرترین ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز به شمار می آید. این ماده به مقدار زیادی تولید می شود و از طریق تخلیه پساب تصفیه خانه های فاضلاب به محیط های آبی راه می یابد. بنابراین، حذف این ماده از پساب شهری و آب های سطحی موضوع مهمی است. این پژوهش، با هدف بررسی عملکرد گرانول های آیروژل اکسیدگرافن کیتوسان، برای حذف ۴- نونیل فنل از محلول های آبی انجام شد. در این راستا، مشخصات نانوجاذب سنتز شده توسط آنالیزهای SEM، TEM، FTIR، BET و pHpzc بررسی شد. سپس مطالعات جذب ناپیوسته به صورت مرحله به مرحله برای تعیین رفتار جذب انجام شد. در این روش اثر متغیرهایی مانند دوز جاذب، غلظت ۴- نونیل فنل، pH، مدت زمان تماس و دما با هدف تعیین جذب بهینه بررسی شد. نتایج نشان داد که کارایی ۱۰۰ درصد جذب در ۱۰ دقیقه اول در محیط با pH خنثی با غلظت ۵/۱ میلی گرم در لیتر و با ۸/۰ گرم در لیتر جاذب بود. نتایج به دست آمده با سینتیک ها و ایزوترم های مختلف مقایسه و مشخص شد که جذب ۴- نونیل فنل با جاذب سنتز شده از مدل های سینتیک شبه مرتبه دوم (۹۹۹/۰>R۲) و ایزوترم (۹۹۸/۰>R۲) تبعیت کرده و حداکثر ظرفیت جذب جاذب ۹۷/۷۰ میلی گرم برگرم بود. مطالعه ترمودینامیک نشان داد که فرایند جذب خودبه خودی و انعطاف پذیر (ΔG منفی)، گرماگیر (H∆ مثبت) و برگشت پذیر (ΔS مثبت) بود.

کلیدواژه ها:

۴- نونیل فنل ، اکسیدگرافن ، کیتوسان ، آیروژل ، جذب ، ترمودینامیک