شبیه سازی دبی حداکثر لحظه ای با استفاده از شبکه بیزی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز کن تهران)

شبکه های بیزی که با نام شبکه های اعتقاد یا باور نیز شناخته میشوند، متعلق به خانواده مدلهای گرافیکی احتمالاتی هستند. این ساختارهای گرافیکی برای نشان دادن اطلاعات در یک حوزه دارای عدم قطعیت به کار میروند. شبکه های بیزی بر اساس تئوری احتمال Baeys به انتشار اطلاعات بین گره ها می پردازند و به راحتی میتوانند به یک ابزار حمایتی تصمیم گیری در جهت کمک به مدیریت منابع طبیعی تبدیل شوند. این مدل طی دهه اخیر نتایج موفقی را در مدل سازی و پیشبینی پارامترهای هیدرولیکی و حل مسائل غیرخطی هیدرولوژیک حوزه های آبخیز ارائه نموده است. در این مقاله از داده های چهار ایستگاه هیدرومتری حوزه آبخیز کن (کشار، کیگا، رندان و سولقان) برای مدل سازی دبی حداکثر لحظه ای استفاده گردید. طول دوره آماری برای هر ایستگاه، ۱۲ سال و ترکیب ورودیهای مدل، به صورت بارش ۲۴ ساعته و دبی ماکسیمم سالانه انتخاب شدند. نتایج مدل (ضریب همبستگی برابر ۰/۸۳۵۳ ، ضریب تعیین برابر ۰/۶۹۷۸ و ضریب نش ساتکلیف برابر (۰/۶۹ نشان دهنده کارایی بالای مدل بیزی در برآورد دبی حداکثر لحظه ا ی در حوزه آبخیز کن میباشد. هیدروگراف دبی مشاهداتی و محاسباتی نیز انطباق مناسبی داشتند.

کلیدواژه ها:

شبکه بیزین ، حداکثر دبی سالانه ، حداکثر بارش ۲۴ ساعته ، مدلسازی