ارزیابی پتانسیل گردشگری سواحل (مطالعه موردی: استان هرمزگان)

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی و پنجمین کنفرانس ملی صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست
  • کد COI اختصاصی: CNRE05_210
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 712
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد کاظمی

استادیار مرکز مطالعات و تحقیقات هرمز، دانشگاه هرمزگان، ایران

مسلم دلیری

استادیار گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، ایران

علیرضا نفرزادگان

استادیار گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، ایران

فائقه اتابک

کارشناس اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هرمزگان، کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

چکیده

بوم گردی دریایی یکی از بخش های صنعت جهانی گردشگری است که به سرعت در حال گسترش می باشد. در همین راستا کشور ایران به واسطه دارا بودن بالغ بر ۱۸۰۰ کیلومتر مرز آبی با خلیج فارس و دریای عمان و ۹۰۰ کیلومتر نوار ساحلی با دریای کاسپین از ظرفیت بسیار بالایی برای رشد و توسعه این بخش از صنعت گردشگری برخوردار است. پژوهش حاضر در با هدف بررسی ابعاد اجتماعی و فرهنگی جوامع سنتی ساحل نشین در مناطق مختلف استان هرمزگان با هدف کمک به چگونگی دستیابی به توسعه پایدار گردشگری انجام گرفت. برای این منظور در قالب یک پژوهش کیفی و با استفاده از روش اصول نظری مبنایی (GT) عوامل موثر بر معیشت ساحل نشینان بومی استان هرمزگان مورد شناسایی گردید و در ادامه با بررسی بستر اجتماعی موجود، وضعیت حکمرانی گردشگری به منظور کمک به توسعه پایدار گردشگری در کشور مورد ارزیابی کیفی قرار گرفت. نتایج ارزیابی بستر اجتماعی- فرهنگی نشان داد که در بین افراد بومی گرایش به همکاری با دولت برای توسعه گردشگردی و همچنین آگاهی نسبت به اثرات فعالیتهای انسانی بر بوم سازگان ساحلی و دریایی در سطح مناسبی است. همچنین نتایج رتبهبندی مناطق ساحلی استان هرمزگان بر اساس پتانسیل های توسعه گردشگری دریایی نیز نشان داد که به ترتیب جزیره قشم دارای رتبه اول و بندر خمیر و سیریک به طور مشترک در رتبه دوم و همچنین جاسک و میناب نیز در رتبه سوم قرار گرفتند. در مجموع استان هرمزگان از حیث تجهیزات گردشگری دچار ضعف جدی است و صرفا شهر بندرعباس به عنوان مرکز استان از امکانات سخت افزاری نسبتا خوبی برخوردار است. نتایج پژوهش حاضر میتواند اطلاعات مفیدی را در جهت توسعه پایدار بوم سازگان دریایی در استان هرمزگان و سایر استانهای با پتانسیل گردشگری دریایی در اختیار مدیران اجرایی قرار دهد.

کلیدواژه ها

اصول نظری مبنایی، بوم گردی جامعه محور، تئوری اشباع نظری، گردشگری دریایی، مدیریت سواحل.

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.