رویکردهای اکوتوریسم درتوسعه پایدار

اکوتوریسم به عنوان یکی از شاخه های شاخه های مهم و رو به رشد صنعت گردشگری اخیرا مورد توجه علاقمندان به محیط زیست و گردشگری واقع گردیده که علاوه بر بازدهی اقتصادی مناسب برای جامعه روستایی با رویکرد پایداری توانسته قدم های مهمی در این راستا بردارد. توجه به اهمیت روز افزون گردشگری طبیعی در دنیا ضروری است بستر و زمینه های توسعه این نوع گردشگری در کشور ما نیز فراهم گردد،چرا که کشور ایران با داشتن اکوسیستم های مختلف ،از پتانسیل بالایی در توسعه اکوتوریسم برخوردار است. نکته مهم در توسعه این صنعت توجه به پیامدهای مثبت و منفی آن ودر نظر گرفتن تاثیرات توسعه و گسترش آن در مناطق روستایی می باشد. و همچنین در تعریف ،اکوتوریسم پایدار ،توریسمی است که از نظر اکولوژیکی پایدار باشد،یعنی به نیاز های نیازهای فعلی اکوتوریستها پاسخ دهد و به حفظ و بسط فرصت های اکوتوریستی برای آینده بپردازد و بنا براین تعریف اهمیت این روند مشخص می گردد. اساس اکوتوریسم برپایه توسعه پایدار این موضوع است که چگونه گردشگر می تواند میتواند برای ارتقاع سطح آگاهی ،گذران اوقات فراغت و لذت جویی،از منابع طبیعی و فرهنگی بازدید کند ،بدون اینکه روی این منابع تاثیر منفی داشته باشد در نهایت به این نتیجه دست یافتیم که از آنجا که برای هر مشکلی راه حلی وجود دارد برای جلوگیری از بروز تبعات منفی این صنعت نوپا باید از ابتدا سیاستگذاران با برنامه ریزی درست و اصولی و همچنین با ارزیابی توان اکولوژیکی مناطق مستعد اکوتوریسم کشور و همچنین با آموزش افراد و تاسیس شرکت های شرکتهای حرفه ای گردشگری طبیعی که آنان هم از افراد آموزش دیده و تحت نظارت دولت استفاده می کنند سعی در کاهش هر چه بیشتر تبعات منفی این صنعت را در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، اکوتوریسم پایدار