مروری بر اهمیت پوشش گیاهی در کاهش میزان رواناب و رسوب در حوزه های آبخیز

خاک از اصلی ترین و مهمترین منابع طبیعی زمین است. تخریب و فرسایش خاک علاوه بر پیامدهای اقتصادی مستقیم دارای پیامدهای شدید محیطی نیز می باشد. حفاظت و استفاده بهینه از منابع آب و خاک از اصول توسعه پایدار در هر کشوری است. یکی از ارزانترین و مناسب ترین راهکارهای جلوگیری و کنترل فرسایش، حفظ و احیای پوشش گیاهی مناسب است. بر همین اساس در پژوهش حاضر اقدام به مرور، مطالعه و بررسی اهمیت پوشش گیاهی بر کاهش میزان رواناب و رسوب و فرسایش در سطح حوزه های آبخیز پرداخته شد. برای این منظور پژوهشهای صورت پذیرفته در دو مقیاس پلات آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه شبیه ساز باران و مقیاس مطالعات صحرایی و بر روی پوشش طبیعی مدنظر قرار گرفت. در همین راستا پژوهش های انجام پذیرفته با استفاده از مدلهای مختلف و تصاویر ماهواره ای نیز مورد بررسی قرار گرفت. با دقت در نتایج مطالعات و تحقیقات انجام گرفته در نقاط مختلف دنیا میتوان عنوان کرد که گیاهان با دو کارکرد حفاظت خاک سطحی و پایدار نمودن شرایط خاک سبب کاهش فرسایش خاک میشوند. پوشش گیاهی در کنترل رواناب، رسوب و فرسایش خاک و جلوگیری از آنها نقش بسیار مهم، موثر و غیرقابل انکاری دارد، لذا عملیاتهای احیای زیستی با توجه به نقش مهم و حائز اهمیت آنها در کنترل فرسایش خاک در حوزه های آبخیز مناطق خشک و نیمه خشک باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، حفاظت آب و خاک ، شبیه ساز باران ، فرآیندهای هیدرولوزیکی