بررسی عوامل ضعف دانشجویان رشته زبان و ادبیات عربی در درس صرف و نحو از دیدگاه استادان و دانشجویان (بررسی موردی: ۴ دانشگاه دولتی شهر تهران)

یکی از مهمترین مشکلات دانشجویان رشته زبان و ادبیات عربی، ضعف در درس صرف و نحو است؛ این درس، به نوبه خود از عمده ترین دروس این رشته به شمار میرود. متخصصان برای تحلیل و ریشه یابی ضعف دانشجویان در برخی از درسها، بر مولفه های تاثیرگذاری تاکید کرده اند؛ این مولفه ها عبارتند از: »میزان انگیزه دانشجویان«؛ »میزان کارآمدی روش های تدریس«؛ »میزان کارآمدی محتوای کتابها« و »میزان کارآمدی سرفصلهای طراحی شده.« پژوهش حاضر، در پی آن است که میزان تاثیرگذاری این مولفه ها را در ضعف دانشجویان، از دیدگاه استادان و دانشجویان با روش تحقیق پیمایشی و ابزار پرسشنامه و تحلیل داده ها به صورت توصیفی تحلیلی بررسی کند. جامعه آماری این پژوهش، شامل دانشجویان ترم هشت و استادان رشته زبان و ادبیات عربی دانشگاه های تهران، علامه طباطبایی، خوارزمی و الزهراء است. نمونه مورد بررسی، شامل ۱۲۰ نفر از دانشجویان و ۵ نفر از استادان است. نتیجه این پژوهش، نشان دهنده آن است که مولفه های ذکرشدهبا، توجه به آزمون »تی تک نمونه ای«، در ضعف دانشجویان، تاثیر مستقیم دارند و همچنین دانشجویان رشته زبان و ادبیات عربی، در درس صرف و نحو، مشکلات بسیاری دارند که ریشه این مشکلات، بیشتر درباره روش تدریس استادان، محتوای کتابهای صرف و نحو و سرفصل است.

کلیدواژه ها:

زبان و ادبیات عربی ، صرف و نحو ، ضعف ، دانشجویان ، استادان.