بررسی تاثیر اقلیم بر معماری سنتی و بومی ایران با رویکرد الگوی معماری پایدار (مطالعه موردی: بناهای اقلیم گرم و خشک سیستان)

سیستان دارای هوایی گرم و خشک است. معماری در گذشته متاثر از این خصایص بوده که امروزه بدون توجه به نکات اقلیمی بناهای مدرن با قابلیت های محدود محیطی شکل گرفته است. بنابراین در این مقاله سعی شده با نظریه اصول معماری پایدار به بررسی ویژگی های مانند تاثیر اقلیم، زمین و طبیعت در طراحی پایدار برای رسیدن به هدف که همان دستیابی به معماری سنتی به عنوان الگوی معماری پایدار و توسعه پایدار و حفظ زمین و منلیع انرژی آن است بپردازیم و در نهایت راهکارهای پیشنهادی برای طرح بناها در اقلیم گرم و خشک با شناخت اصولی در گذشته رعایت می شده و جوابگوی نیازهای یک بنا در اقلیم گرم و خشک با شناخت اصولی که در گذشته رعایت می شده و جوابگوی نیازهای یک بنا در اقلیم بوده داده می شده است. شیوه تحقیق: کتابخانه ای و منطبق بر مفاهیم معماری ایرانی اسلامی و معماری سنتی ایران است.

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، اقلیم گرم و خشک ، معماری پایدار ، محیط زیست ، سیستان