بررسی اصل محله محوری در احداث شهرک های جدید بر مبنای اصول شهرسازی ایرانی _ اسلامی (نمونه موردی: شهرک جدید بهارستان)

محیط زندگی انسان تاثیر بسزایی در رفتار و هویت انسان به سمت ارزش های مستتر در خویش دارد، در اینمیان شهرک ها را می توان محیطی برای تجلی هویت، ارزش های منبعث از اعتقادات، جهان بینی و فرهنگ ساکنین وپدیدآورندگان خود دانست. در این پژوهش اصل محله محوری با استفاده از تکنیک دلفی به عنوان اصول محوریشناسایی به کار گرفته شده است. هدف ارزیابی شهرک های جدید بر مبنای اصول شهرسازی ایرانی – اسلامی است.ازاین رو، شهرک جدید بهارستان در ۱۵ کیلومتری جنوب اصفهان با جمعیت ۳۲۰.۰۰۰ نفر در وسعتی برابر ۳۰۰۰هکتار به عنوان نمونه موردپژوهش واقع گردید.نوع تحقیق کاربردی و روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است، تجزیه وتحلیل و سنجش شاخصه ها، به روشآماری مقایسه میانگین ها (آزمون T تک نمونه ای) انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، آزمون T تک نمونه ایمیانگین ۴۲/۴۶ را برای شهرک جدید بهارستان نشان می دهد. اختلاف این میانگین با امتیاز حد متوسط (۳)، برابر ۱۷/۵۴ واحد بوده که با توجه به سطح معنی داری کمتر از ۰/۰۵ می توان این اختلاف را معنادار دانسته و چنین نتیجه گیری کرد که اصل محله محوری در طراحی و برنامه ریزی شهری، شهرک جدید بهارستان در استان اصفهان خیلی موردتوجه قرار نگرفته، و با اصول و هویت ایرانی – اسلامی فاصله دارد.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ایرانی – اسلامی ، محله محوری ، شهرک جدید بهارستان ، استان اصفهان