نقش سبک زندگی اسلامی در پیش بینی افسردگی، اضطراب، نشانه های جسمانی و اختلال در کارکرد اجتماعی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه سبک زندگی اسلامی با افسردگی، اضطراب، نشانه های جسمانی و اختلالدر کارکرد اجتماعی بود. جامعه آماری شامل تمام دانشجو یانی بود که در دانشگاه های سطح شهر اصفهان، مشغول بهتحصیل بودند. از بین آنها ۲۶۴ نفر به طور در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سلامت عمومی ۲۸ سوالی گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) و سبک زندگی اسلامی کاویانی (۱۳۸۸) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود کهسبک زندگی اسلامی با سلامت روانی همبستگی دارد و ۴۲ درصد تفاوت های فردی در سلامت روانی مربوط به سبکزندگی اسلامی است. از بین مولفه های سبک زندگی اسلامی، "ویژگی های درونی" ، "اجتماعی"، و "نوع دوستی" باسلامت روانی همبستگی داشتند، به این معنا که وجود این ویژگی های اسلامی در سبک زندگی فرد منجر به افزایشسلامت روانی او خواهد شد. همچنین "گناهکاری" نیز میزان سلامت روانی کمتر را پیش بینی می کند. به طور کلی نتایجتحقیق نشان می دهد که داشتن سبک زندگی اسلامی می تواند منجر به کاهش اضطراب، افسردگی، و افزایش کارکرداجتماعی گردد.