مدلسازی حلالیت ناپروکسن در مخلوط آب و استون با استفاده از معادلات NRTL, Wilson و UNIQUAC
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 252
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MRSS03_009
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400
چکیده مقاله:
تحقیقات در مورد رفتار حلالیت داروها در حلالهای مختلف یک حوزه بسیار مهم از ترمودینامیک است. تمام داروها اگر بیش از حد مجاز مصرف شوند و یا اینکه حلالیت دارو بنا به شرایط مختلف افزایش یابد، میتوانند به عنوان سم عمل کنند. تعادل محلول دارویی ناپروکسن ((S)-(+)-۶-Methoxy-alpha-methyl-۲-naphthaleneacetic acid) درحلال شامل آب و استون با نسبت حجمی متفاوت و مشخص در دماهای مختلف از ۰ تا ۲۰ درجه سانتیگراد با افزایش ۵ درجه سانتیگراد بررسی شده است. معادلات متعددی برای ارتباط دادن ضرایب فعالیت با کسرهای مولی پیشنهاد شده و هر سال تعداد جدیدتری ارائه می گردد. در این پژوهش از معادلات NRTL ،Wilson و UNIQUAC برای پیش بینی تاثیر پارامترهای موثر بر حلالیت ناپروکسن در حلال های آلی و مقایسه با داده های تجربی استفاده شده است. این معادلات بهخوبی می تواند تعادل سیستم های بخار-مایع و مایع-مایع را توصیف کنند. در این مقاله از آنها برای همبستگی تعادل مایع-جامد برای ناپروکسن در مخلوط استون و آب استفاده میشود. نتایج نشان میدهد که این سه معادله در دماهای مختلفمحلول بودن ناپروکسن در مخلوط آب و استون را با موفقیت محاسبه می کند و در دماهای بالا به دلیل افزایش حلالیتناپروکسن اختلاف بین مدلها کمتر میشود و درصد خطا کاهش می یابد. پارامترهای فعل و انفعال بین ناپروکسن و استونبرای این مدل ها به دست آمده است.
نویسندگان
سعیده موقرخوشخو
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، مهندسی شیمی طراحی فرایند، دانشگاه صنعتی قوچان
منصور بیات
دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی شیمی جداسازی، دانشگاه صنعتی قوچان
سعیده پیروزی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد، مهندسی شیمی جداسازی، دانشگاه صنعتی قوچان
نیلوفر جهاندیده بهار
رغ التحصیل کارشناسی ارشد، مهندسی شیمی طراحی فرایند، دانشگاه صنعتی قوچان