تاثیر مدیریت همدلی در جلوگیری از اثر نیروهای محرک روانی ناشی از دوگانگی‎های رفتار درسازمان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت همدلی در جلوگیری از تاثیر نیروهای محرک روانی موثر ناشی از دوگانگی‎های رفتار در سازمان است. جامعه آماری پژوهش، شامل تعدادی از کارکنان یکی از یگان های نظامی ارتش جمهوری اسلامی واقع در شهر شیراز می باشد که از بین آنها تعداد ۱۸۵ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. این پژوهش از نظر نوع، کاربردی و از نظر روش، توصیفی و از ماهیت، همبستگی است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از دو پرسشنامه مهارت های همدلی لامونیکا (۲۰۰۷) و پرسشنامه فشار روانی مارکهام (۱۹۹۲) جمع آوری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش‎های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون ، رگرسیون چند متغیری گام به گام) و با به کار گیری نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و فرضیه های تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می‎دهد که بین مهارت های مدیریت و نیروهای محرک روانی موثر ناشی از دوگانگی‎های رفتار در سازمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و مهارت های مدیریت همدلی به طور معناداری می توانند نیروهای محرک روانی موثر ناشی از دوگانگی‎های رفتار در سازمان را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت همدلی ، نیروهای محرک روانی ، دوگانگی‎های رفتار ، یگان نظامی