بررسی کیفیت زندگی زنان سالمند خانه های سالمندی شیراز و ارتباط ان با فعالیت جسمانی

در نظر داشتن نیازهای خاص، توجه به رفتارهای ارتقادهنده سلامت و کیفیت زندگی در سالمندان امور بسیار مهمی هستند که عمدتا مورد غفلت قرار می گیرد. هدف از تحقیق حاضر بررسی کیفیت زندگی زنان سالمند خانه های سالمندی شیراز و ارتباط آن با فعالیت جسمانی است. این مطالعه از نوع همبستگی بود که تعداد ۱۸۶ زن سالمند بالای ۶۵ سال خانه های سالمندی شیراز در زمستان ۱۳۹۳ به طور داوطلبانه و در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه استاندارد بین المللی فعالیت جسمانی و پرسشنامه کیفیت زندگی SF۳۶ استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۱۶ و آزمون همبستگی اسپیرمن، کورسکال والیس و u من ویتنی در سطح p<۰/۰۵ بره گرفته شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین فعالیت جسمانی و کیفیت زندگی زنان سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد. r=۰/۴,p=۰/۰۰۱ همچنین کیفیت زندگی زنان سالمند کم تحرک نسبت به زنان سالمند با تحرک کافی به طور معنی داری پایین تر بود p=۰/۰۰۱ با توجه به یافته ها می توان گفت که مشارکت در فعالیت جسمانی با بهبود کیفیت زندگی ارتباط مثبت و معنی داری دارد، بنابراین به مسئولین توصیه می شود از فعالیت های جسمانی به عنوان ابزاری جهت بهبود کیفیت زندگی سالمندان مقیم خانه های سالمندی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

فعالیت جسمانی ، کیفیت زندگی ، سالمندان ، زنان ، شیراز