تاثیر کانون توجه بیرونی، خودمختاری و انتظارات افزایش یافته بر یادگیری مهارت حرکتی: مطالعه نظریه بهینه یادگیری حرکتی

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر کانون توجه بیرونی، خودمختاری و انتظارات افزایش یافته بر یادگیری مهارت حرکتی، براساس نظریه بهینه یادگیری حرکتی (وولف و لوث ویت، ۲۰۱۶) بود تعداد ۱۹۵ دانشجوی دختر به طور تصادفی در ۱۳ گروه ۱۵ نفره قرار گرفتند. تکلیف تحقیق پرتاب کنترلی سکه با دست برتر از فاصله ۵ متری به هدف شامل ده دایره متحدالمرکز ترسیم شده بر روی زمین بود شرکت کنندگان بعد از انجام پیش آزمون، مرحله اکتساب را در ۶۰ کوشش (۶ بلوک ۱۰ کوششی) تمرین کردند. ازمون یادداری با تاخیر ۲ و ۲۴ ساعت اجرا شد.نتایج تحلیل واریانس بااندازه گیری مکرر نشان داد: اثر ترکیبی و جداگانه عوامل توجه بیرونی و خودمختاری بر اکتساب معنادار نبود اثر ترکیبی عوامل توجه بیرونی و خودمختاری بر یادداری معنادار نبود. اما اثر جداگانه عامل خودمختاری بر یادداری معنادار بود. یعنی، اجرای شرکت کنندگان گروه های خودمختاری در آزمون یادداری بهتر از گروه های بدون خودمختاری بود. اثر ترکیبی و جداگانه عوامل توجه بیرونی و انتظارات افزایش یافته براکتساب و یاددار معنادار نبود. اثر ترکیبی و جداگانه عوامل خودمختاری و انتظارات افزایش یافته بر اکتساب معنادار نبود اثر ترکیبی عوامل خودمختاری وانتظارات افزایش یافته بر یادداری معنادار نبود. ولی اثرجداگانه عامل خودمختاری بر یادداری معنادار بود. به طوریکه، اجرای شرکت کنندگان گروه های خودمختاری در آزمون یادداری بهتر ازگروه های بدون خودمختاری بود. اثر ترکیبی سه عامل و جداگانه دوعامل از عوامل توجه بیرونی، خودمختاری و انتظارات افزایش یافته و بر اکتساب و یادداری معنادار نبود. نتایج تحقیق حاضر، نظریه بهینه یادگیری که معتقد است اثر ترکیبی عوامل توجه بیرونی، خودمختاری، و انتظارات افزایش یافته نسبت به اثرات جداگانه عوامل بر یادگیری حرکتی تاثیر دارد را تایید نکرد. به طور کلی، یافته ها بیانگر آن است که عامل خودمختاری به صورت جداگانه و بدون ترکیب باکانون توجه بیرونی در یادگیری مهارت حرکتی تاثیرگذار می باشد.

کلیدواژه ها:

توجه بیرونی ، خودمختاری یادگیری حرکتی