بررسی مقاومت به شوری و خشکی چند گونه مرتعی در مرحله جوانهزنی

باتوجه به کمبود تحقیقات مربوط به بذر در کشور ما در مقایسه با کشورهای توسعه یافته، لزوم تحقیقات کاربردی در این زمینه بخصوص در مورد گیاهان مرتعی بهخوبی احساس میگردد. چرا که مراتع کشورمان حدود 54 درصد سطح کشور را شامل میشود و سهم زیادی در تأمین علوفۀ دامها و حفظ محیطزیست دارند. از طرف دیگر با توجه به واقع بودن کشورمان در زمره مناطق خشک و نیمه خشک جهان و مشکلات شوری اراضی در مناطق مرکزی کشور لزوم تحقیقات وسیع در رابطه با مقاومت به خشکی وشوری و معرفی ارقام مقاوم برای احیاء مراتع در این مناطق ضروری مینماید. هدف از انجام این تحقیق بررسی قدرت جوانه زنی تحت شرایط آزمایشگاه وهمچنین تحت تیمارهای مختلف شوری و خشکی و بهطورکلی بررسی میزان مقاومت بذور موردمطالعه نسبت به شوری و خشکی در مرحلۀ جوانهزنی میباشد. در این تحقیق گونههای موردمطالعه، بعد از انجام آزمون جوانهزنی انتخاب و درمرحله بعد تیمارهای شوری بااستفاده از غلظتهای مختلفNaCl و تیمار خشکی با غلظتهای مختلف پلیاتیلنگلیکول PEG) بر روی بذور مذکور اعمال گردید. درصد بذور جوانه زده در هر یک از نمونهها پس از یک هفته نگهداری در ژرمیناتور اندازهگیری شد. نتایج حاصل نشان داد که از گیاهان تیره گرامینه دو گونه Agropyron elongatum و Secalea ceremont دارای مقاومت خوبی نسبت به شوری و خشکی در بین 8 گونه موردمطالعه میباشد. در بین 5 گونه درمنه موردمطالعه نیز گونۀ Artimisia deserti مقاومترین گونه نسبت به شوری، ولی حساس به خشکی و گونۀ Artimisia sieberi وArtimisia aucheri تا حدودی مقاوم به شوری وخشکی می باشند. براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، استفاده از گونههای Artimisia deserti و Artimisia sieberi ، Agropyron elongatum ، Secalea ceremont برای احیاء مراتع در مناطق خشک ونیمه خشک وتا حدودی شور توصیه می گردد.