پژوهشی در خصوص حجاب و سلامت روانی

لازمه زندگانی بهینه اجتماعی، تحقق رفتارهای نیکو در جامعه است و آرامش و سلامت روان از بنیادی ترین عناصر تعیین کننده رفتارهای نیک فردی و اجتماعی محسوب می شود. بسیاری از فیلسوفان اعم از مسلمان و غیرمسلمان، کارکرد دین در حوزه سلامت روانی را مورد توجه قرار داده اند. صرف نظر از مباحث کلی مربوط به دین، میتوان انتظار داشت آنچه در مورد کلیت مفهوم دینگفته می شود در خصوص اجزا و آموزه های آن هم مصداق داشته باشد. در این نوشتار این پیش فرض وجود دارد که اگر اسلام دین آرامش بخشی است؛ علی القاعده حوزه های فرعی آن از جمله حجاب نیز باید همین خاصیت را داشته دارا باشد. این تحقیق با استفاده از روش میدانی تلاش می کند وضعیت سلامت روانی را در خانم های ملتزم و غیر ملتزم به حجاب بررسی کند. یافته های این بررسی نشان می دهد افرادی که اعتقاد و تقید به مساله حجاب داشته اند بطور معناداری از وضعیت سلامت روانی بهتری نیز برخوردار بوده اند. در عین حال بخشی قابل توجهی از پرسش شوندگان اطلاع زیادی نسبت به حجاب و فلسفه آن نداشتند. به نظر می رسد ابزارهای تبلیغی مربوط به این امر، چندان در جذب و اقناع مخاطبین خود موفق نبوده اند.

کلیدواژه ها:

حجاب ، سلامت روانی ، اسلام ، روانشناسی دین