پیش بینی شادکامی براساس اعتقادات معنوی در والدین دارای فرزند اوتیسم مراجعه کننده به مرکز توانبخشی و آموزشی فیاض بخش شهر مشهد

این پژوهش با هدف پیش بینی شادکامی براساس عقاید معنوی در والدین دارای فرزند اوتیسم انجام شد. پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه والدین دارای فرزند مبتلا به اوتیسم مراجعه کننده به مرکز توانبخشی و آموزشی فیاض بخش شهر مشهد در طی سال ۱۳۹۹ بود. تعداد ۱۲۰ نفر به عنوان نمونه و با روش نمونه گیری در دستر انتخاب شدند . ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه جهت گیری مربوط به شادکامی (پترسون و همکاران، ۲۰۰۵) و پرسشنامه معنویت (پارسیان و دونین ، ۲۰۰۹) بود. تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی (میانگین و انحرافمعیار)، ضریب همبستگی و رگرسیون با SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین عقاید معنوی با میزان شادکامی والدین دارای فرزند مبتلا به اتیسم در سطح ۰/۰۵ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، به این صورت که هر قدر عقاید معنوی بالا باشد میزان شادکامی با وجود داشتن فرزند مبتلا به اتیسم نیز بالا خواهد بود. برآیندهای این پژوهش نشان داد که توجه به عقاید معنوی و پرورش آن در خانواده های دارای فرزند با نیازهای خاص می تواند بر وضاعیت بهداشت روانی والدین موثر باشد.

کلیدواژه ها:

اوتیسا ، عقاید معنوی ، شادکامی