فلسفه زندگی از منظر حکمت متعالیه

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 289

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICRSL02_005

تاریخ نمایه سازی: 6 مرداد 1400

چکیده مقاله:

حیات حقیقی انسان از نگاه اسلام حیاتی نیست که به حیات و زندگی مادی محدود گردد آن گونه که طایفه ای از منکران مبدا و معاد تصور می کردند و در مقابل پیامبر(ص) می گفتند: «و قالوا ما هی الا حیاتنا الدنیا نموت و نحیا» (جائیه-۲۴) ویا می گفتند. «ان هی الا حیاتنا الدنیا نموت و نحیا و ما نحن بمبعوثین» (مومنین ۳۷) خداوند سبحان در مقابل چنین پندار باطلی از مفهوم حیات فرمود: «و ما هذه الحیاه الدنیا الا لهو و لعب و ان الدار الآخره لهی الحیوان لو کانوا یعلمون» (عنکبوت -۶۴) بلکه حیات حقیقی انسان به حیاتی اطلاق می شود که سیر آن در جهت اهداف اخروی قرار گرفته و پرده های حجاب اوهام که حایل میان ظاهر و باطن است را کنار زده و بر مدار حقیقت هستی قرار گیرد. اسلام خواسته است که انسان را علاوه بر توجه به جسم و بر آورده ساختن نیازهای جسمانی، او را به اصل و حقیقت خویش، آشنا سازد و به تلاش در استکمال آن وادار نماید، بر اساس مبانی حکمت متعالیه، شعور و حیات و عشق در همه عالم جاری است. ونظام هستی براساس اصل «عنایت الهی» نظام احسن است معنای نظام احسن این است که حکمت الهی موجب می شود سلسله علل مادی به گونه ای باشد که تا حد ممکن مخلوقات بیشتری از کمالات بهره مند گردند، بر اساس منظومه فکری ملاصدرا می توان فلسفه زندگی را به «تلاش انسان برای رسیدن به قرب الی الله، که در پرتو معرفت و ایمان حاصل می شود» تعریف کر د . انسان وقتی فلسفه زندگی را درک می کند که غایت وجود خویش را ادراک نماید در منظر حکیمان اسلامی غایت وجودانسان سعادت قصوی است که در فرهنگ قرآنی «رضوان وقرب الهی» تعبیر می شود فلسفه زندگی با سعادت طلبی انسان تفسیر می گردد که حکمای اسلامی آنرا غایت تمام تلاش ها ودغدغه های نظری و فکری در دو حوزه حکمت نظری وحکمت عملی قرار داده اند، نزد اینان سعادت برترین خیر وغایت الغایات است که انسان بسوی آن در حرکت است.. صدرالمتالهین شیرازی سعادت انسانی را منوط به دو امر مهم می داند : اول : اطلاع بر حقایق ومعقولات به علوم کلی دوم: اتصاف به صفات حسنه و تنزیه از رذایل نفسانی .حکیم متاله ، امام خمینی (ره) می گوید:وقتی علم ، حتی علم توحید برای عاقبت انسان مفید خواهد بود که موجب رشد و تعالی در عرصه عمل و موجب طهارت نفس و نورانیت باطن ونهایتا سبب نزدیکی به مقصد باشد و لذا علم بدون تهذیب اخلاق و صفای باطن حجاب خواهد بود

نویسندگان

محمد حیدری زاد

استادیار دانشگاه ارومیه