ارزیابی روش های ژئوفیزیکی در شناسایی گسل های پنهان کواترنری واقع در رسوبات آبرفتی (مطالعه موردی: بوستان چیتگر)

در این تحقیق برای تشخیص گسل­های پنهان کواترنری در رسوبات آبرفتی واقع در جنوب غربی بوستان جنگلی چیتگر (منطقه ۲۲ تهران)، از روش­های ژئوفیزیکی رادار نفوذی به زمین (GPR) و ژئوالکتریک استفاده شده است. با مطالعه  پروفیل (GPR) مناطق دارای گسل شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از ۲ پروفیل ژئوالکتریک، حاکی از وجود دو زون با مقاومت الکتریکی پایین و مقاومت الکتریکی بالا در کنار یک­دیگر است. افت مقاومت الکتریکی در رسوبات منطقه می­تواند در ارتباط با عواملی مانند وجود سنگ­های هوازده نشده، هوا در داخل رسوبات، دانه ریز بودن رسوبات و با جنگلی بودن منطقه مورد مطالعه به علت آبیاری درختان و نفوذ آب باران در زیرزمین باشد. مقاومت الکتریکی بالا نشان دهنده خردشدگی سنگ­ها در اثر فعالیت گسل­ها، رسوبات دانه درشت و خشک است. نتایج حاصل از روش­های مورد استفاده در این تحقیق نشان دهنده، وجود یک زون گسلی با طول تقریبی ۱۴۰ متر است. با توجه به روندهای ساختاری اغلب گسل­های شناسایی شده، ادامه داشتن امتداد گسل­ها به سمت قسمت­های بالایی بوستان چیتگر بسیار محتمل است. با توجه به پتانسیل لرزه­خیزی و احتمال آسیب­پذیری سازه­های مسکونی بویژه در شمال و شمال غربی منطقه مورد مطالعه، نتایج این تحقیق حائز اهمیت است. استفاده از آن برای تحلیل مخاطرات زمین­ساختی و ارتقای کیفی نقشه­های موضوعی توصیه می­گردد.

کلیدواژه ها:

Electrical resistivity ، Fault zone ، Ground Penetrating Radar ، Landform ، tectonic hazards. ، رادار نفوذی به زمین ، زون گسلی ، لندفرم ، مخاطرات زمین ساختی ، مقاومت الکتریکی