بررسی تغییر کاربری های جدید شهری در یک بنای تاریخی با نگاهی ویژه به کاروانسرای ظل السلطان در تهران

آثار هنری و معماری فهم مشترک محیط زندگی نسل های گذشته را شامل می گردد که نیازمندنگرش اساسی در حفظ، نگهداری و احیا است و آنچه از احیای بناهای تاریخی معمولا مورد انتظاراست، اعطای عملکرد جدید و انطباق و سازگاری فعالیتهای انسانی با کالبد معماری در قالب یککاربری تعریف شده است در این اقدام علاوه بر عملکرد بناهای تاریخی باید به محیط فیزیکی وساختار اجتماعی- اقتصادی فضاهای شهری نیز توجه شود. در فرایند تهیه طرح احیاء توجه به اینکه هر بنای تاریخی در یک بستر خاص اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی جای دارد حایز اهمیتمی باشد برای دست یافتن به احیای مطلوبتر با توجه به تغییر کاربری ضرورت الحاقات و الحاقبنای جدید به مجموعه نیز مطرح می شود تا تامین کننده نیازهایی باشد که در بنای تاریخی وجودندارد؛ در این موارد شیوه طراحی هماهنگ با زمینه و بستر طرح باید اتخاذ شود حاصل اینامرنباید منجر به شکل گیری بنای جدیدی گردید که در برابر بنای اصلی قرار گیرد. توجه به بناها ومجموعه های تاریخی و انتخاب کاروانسرای ظل السلطان (سرای جمهوری) به عنوان نمونه موردبررسی در این پژوهش به علت اهمیت و جایگاه باارزش میراث فرهنگی و ضرورت باززنده سازی اینبناها می باشد لذا رویکرد اصلی در این مقاله بررسی موردی است که در آن با بهره گیری از روشتوصیفی- تحلیلی به جمع آوری داده های ارزشمند برای باززنده سازی بهتر مجموعه های تاریخی و توانایی های بالقوه درجهت تعیین کاربری مطلوب برای مجموعه های تاریخی است با تبیینرویکردهای مبتنی برحفظ ساختارهای تاریخی- فرهنگی، حفظ، تداوم و پایداری بناهای تاریخی، برنامه های واقعبینانه نسبت به احیا بناهای تاریخی در ایران، مطابق با سیاست و فرهنگ و مذهب ایران.

کلیدواژه ها:

احیای بناهای تاریخی ، باززنده سازی ، کاروانسرای ظل السلطان ، سرای جمهوری