رابطه مهارتهای مثبت اندیشی و خود کنترلی با سازگاری اجتماعی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان مهارت های مثبت اندیشی و خود کنترلی با سازگاری اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال تحصیلی ۹۵-۹۶ انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به تعداد ۲۱۰۰۰ نفر است که از این میان، با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ۳۷۷ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه های سازگاری اجتماعی پی کل و ویسمن (۱۹۹۹) با پایایی ۰/۸۴، مثبت اندیشی گرین و همکاران (۲۰۰۴) با پایایی ۰/۷۳ و خود کنترلی تانجنی و همکاران (۲۰۰۴) با پایایی ۰/۷۶ به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفته اند. برای تجزیه و تحلیل آماری، روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به کار رفت و نتایج نشان داده است که مثبت اندیشی و خود کنترلی با سازگاری اجتماعی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری دارد و متغیر مثبت اندیشی سهم بیشتری در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانشجویان دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های مثبت اندیشی ، خود کنترلی ، سازگاری اجتماعی ، دانشجویان