اثر بخشی بکارگیری رویکرد آموزش ترکیبی بر پیشرفت و انگیزش درسی دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی ناحیه ۲ یزد در درس ریاضی: موردکاوی تدریس مفهوم جمع و تفریق فرایندی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی بکارگیری رویکرد آموزش ترکیبی بر پیشرفت و انگیزش درسی دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی در درسریاصی انجام شد. . پژوهش به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل و مداخله اجراشد. جامعه آماری پژوهش شاملکلیه دانش آموزان دختر پایه دوم ناحیه ۲ شهر یزد در سال تحصیلی ۹۶ - ۹۵ (به تعداد ۳۱۳۱) بود که از بین آنها به شیوه نمونهگیری در دسترس دو گروه۱۷ نفره به عنوان اعضای گروه آزمایش و کمنترل انتخاب شدند ابزار اجرای طرح آزمون های معلم ساخته (برای سنجش پیشرفت تحصیلی) و پرسشنامهسنجش علاقه به درس cis کلر و سوبیا (۱۹۹۳) بود. پس از جمع آوری داده ها ازمون تحلیل کوواریانس نشان داد بکارگیری رویکرد آموزش ترکیبی درتدریس مفهوم جمع و تفریق فرایندی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی ناحیه ۲ یزد اثر مثبتی داشته و انگیزش درسی (توجه، ارتباط،اطمینان و رضایت) آنها را افزایش داده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ترکیبی ، جمع و تفریق فرایندی ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش درسی ، دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی