مقایسه ی میزان آلکالوئید در تعدادی از آرایه های تیره ی دارویی خشخاش (Papaveraceae)در استان گلستان

از جمله گیاهان دارویی مهم در کشور میتوان به گیاهان تیره خشخاش اشاره کرد که اغلب در اندامهای خودمجاری ترشحی دارند. این گیاهان دارای آلکالوئیدهای متنوع بوده و از نظر خواص دارویی و فیزیولوژیک قابل توجه اند. به طورکلی از مواد موثره خشخاش و مشتقات به دست آمده از آن درصنعت داروسازی استفاده میشود به دلیل اهمیت این گیاه در تولید داروبرآن شدیم طی بازدیدهای میدانی از مناطق مختلف استان گلستان، گیاهان مورد مطالعه بر اساس فلورهای موجود جمع آوری وارزیابی مقادیر آلکالویید، فنل در پنج اندام ریشه، ساقه، برگ، دم میوه و میوه در شش گیاه مورد تحقیق انجام شدو مقایسه ی آنها با آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳۰ تیمار و در سه تکرار انجام گرفت. یافته ها تفاوتی معنیدار را در سطح احتمال آماری S ۰.۰۰۱ در اثر اصلی گیاه و اندام و اثرات متقابل نشان دادند. بیشترین مقدار آلکالویید به میوه و ریشه G. elegans، میوه P. ocellatum و ریشه Ch. majus و کمترین به ریشه و دم میوه R. refracta تعلق داشت. بیشترین مقدار فنل در ریشه P. ocellatum و G. contortuplicatum و کمترین در ساقه R. refracta وجود داشت.

کلیدواژه ها:

استان گلستان ، ترکیبات آنتی اکسیدانی ، تشریح مقایسه ای ، تیره خشخاش.