مطالعه عددی تاثیر قرارگیری جداسازهای لاستیکی با هسته سربی در حالت های جداسازی شده پایه و میان طبقه ای بر رفتار سازه های بتن آرمه

در این مقاله تاثیر قرارگیری جداسازهای لاستیکی با هسته سربی در حالت ها و ترازهای ارتفاعی مختلف بر رفتار سازه های بتن آرمه تحت اثر زلزله های حوزه نزدیک و دور مورد بررسی قرار گرفت. ازاین رو، برای جداسازهای لاستیکی با هسته سربی در سه نمونه سازه های بتنی ۴، ۸ و ۱۲ طبقه سه تراز ارتفاعی با پنج آرایش مختلف در نحوه قرارگیری آنها در نظر گرفته شد. این سازه ها به همراه سازه های پایه ثابت مشابه در نرم افزار Opensees مدل گردیده و تحت اثر زلزله های دور و نزدیک، تحلیل دینامیکی افزایشی بر روی آنها انجام گرفت. درنهایت، برای این سازه ها، منحنی های تحلیل دینامیکی افزایشی بر اساس شاخص های خسارت ماکزیمم دریفت طبقات، ماکزیمم برش پایه، ماکزیمم جابجایی و شتاب بام در برابر شاخص شدت بیشینه شتاب زمین ترسیم شد. همچنین با رسم منحنی های شکنندگی بر اساس ماکزیمم دریفت طبقات در برابر بیشینه شتاب زمین تفسیرهای قابل قبولی ارائه گردید و احتمال خرابی در هر یک از سطوح آسیب به کمک رسم میانه منحنی های شکنندگی مورد بررسی گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که قرارگیری جداسازها در حالت های میان طبقه ای ۱ و ۲ دریفت طبقات و برش پایه را به کمتر از نصف کاهش می دهند. در این میان قرارگیری جداساز در سطح زیرین طبقه اول (حالت۱) بهترین عملکرد رفتاری در کاهش دریفت و برش پایه و افزایش شتاب متناظر با میانه شکنندگی در بین سازه های جداسازی شده در حالات مختلف بخصوص در سازه های بلند با سطوح خسارت بالا داراست.

کلیدواژه ها:

تحلیل IDA ، جداساز LRB ، منحنی های شکنندگی ، جداسازی میان طبقه ای ، حوزه نزدیک ، حوزه دور