بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از ریزدانه و پودر دولومیت به صورت مجزا بر خواص فیزیکی بتن متخلخل

استفاده از سیستم بتن متخلخل در مناطق شهری به عنوان یک رویکرد مدیریتی نوین و کاربردی در هنگام بارندگی می تواند با خروج و انتقال سریع رواناب سطحی، از مشکلاتی که در پی خواهد داشت جلوگیری نماید. در این تحقیق تاثیر جایگزین کردن کانی معدنی دولومیت در دو حالت ریزدانه و پودر، به ترتیب به عنوان بخشی از سنگدانه مصرفی و در تیمارهای دیگر به عنوان بخشی از سیمان مصرفی، بر روی خواص سازه ای بتن متخلخل بررسی شده است.به منظور استفاده از بتن متخلخل در سیستم مدیریت رواناب شهری، باید مقاومت فشاری و تخلخل مناسب مد نظر قرارگیرد. جهت انجام آزمایش های سازه ای دو سری نمونه ساخته شده است. نمونه های ۱۵×۱۵×۱۵ سانتی متر برای آزمایش مقاومت فشاری و نمونه هایی با ابعاد ۱۰×۱۰×۱۰ سانتی متر جهت مشخص شدن درصد تخلخل ساخته شد. تحلیل های آماری نتایج آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. برطبق نتایج بدست آمده جایگزین کردن پودر دولومیت به جای سیمان تاثیر قابل ملاحظه ای روی مقاومت فشاری و تخلخل نداشته است. از طرف دیگر استفاده از ریزدانه دولومیت تاحد بسیار خوبی مقاومت فشاری را بهبود داده است. در نمونه هایی که ۱۰٪ ریزدانه جایگزین شده است علاوه بر افزایش مقاومت فشاری، افزایش تخلخل به دلیل ماکانیزم قرار گیری ذرات حاصل شد. همچنین افزودن ۳۰٪ ریزدانه، مقاومت فشاری را ۱۶۲٪ افزایش داده است. این درحالی است که درصد تخلخل با کاهش شدید مواجه شد.

کلیدواژه ها:

رواناب شهری ، بتن متخلخل ، دولومیت ، مقاومت فشاری ، ریزدانه