بررسی جایگاه توریسم و گردشگری پایدار شهری در توسعه اقتصاد شهری

صنعت گردشگری در قرن بیست و یکم به یکی از پویا ترین بخشهای اقتصادی در جهان تبدیل شده است و توانسته است با رشد و گسترش روز افزون خود علاوه بر ایجاد اشتغال، ارزش افزوده و درآمد پایدار برای کشورها، زمینه ساز روابط گسترده بین المللی در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گردد و به عنوان یکی از بسترهای مستعد جهت تبادل اطلاعات علمی، فرهنگی و نیز زمینه ای مساعد جهت گفتگوی فرهنگها، تمدن ها و گسترش صلح و همزیستی بین المللی تبدیل گردد. درحال حاضر گردشگری یکی از اصلی ترین ارکان اقتصادی تجاری درجهان است به نحوی که بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می ک نند .( (افتخاری و همکاران، 1:1385 گردشگری در سالهای اخیر از رشد چشمگیری برخوردار گردیده است و نقش مهمی در زمینه ایجاد طوری که درسال ». فرصتهای شغلی، ایجاد درآمد و تحریک رشد اقتصاد ملی و بین المللی ایفا می کند « 2002 میلادی درآمد حاصل از جهانگردی بین المللی هفتصد و دو میلیارد و ششصد میلیون دلار بوده است .( (منشی زاده، 10:1384 صنعت گردشگری سومین پدیده اقتصادی پویا و در حال توسعه پس از صنایع نفت و خودرو به شمار می رود. سازمان توسعه و همکاری جهانی، این صنعت را پس از بانکداری، دومین بخش خدمات در تجارت بین المللی معرفی کرده و براساس آمار و ارقام انتشار یافته از سوی سازمان جهانی تجارت، میزان سرمایه گذاری در بخش گردشگری در سال 2010 به بیش از 1400 میلیارد دلار یعنی رقمی معادل 10.6 درصد کل سرمایه گذاری بین المللی خواهد رسید. هم چنین پیش بینی می شود تعداد گردشگران جهان تا سال 2010 به بیش از یک میلیارد نفر برسد که درآمدی بالغ بر 1550 میلیارد دلار را عاید کشورهای جهان خواهد نمود.