بررس رابطه بین اعتماد سازمانی و شایستگی کارکنان و نقش آن بر توسعه منابع انسانی

بررسی ها حاکی از آن است که اعتماد، عنصر کلیدی مشارکت سازمانی به شمار میآید. از طرفی اعتماد با قدرت رابطه تنگاتنگی دارد، چرا که واگذاری قدرت تنها زمانی می تواند به تقویت همکاری و همچنین عملکرد سازمانی منجر شود، که در سازمان اعتماد وجود داشته باشد. به نوعی اعتماد را می توان «قدرت بدون اجبار» دانست. در واقع دیگران همان کاری را انجام می دهند که ما از آنها انتظار داریم، بدون اینکه آنها تحت نظارت و یا اجبار باشند. البته لازمه این قدرت، عمل به تعهدات، حسن نیت و صلاحیت می باشد . مدیران باید شایستگی هایی را که آنها را قادر می سازد عملکردشان را به صورت اثربخش انجام دهند، توسعه دهند. این شایستگی ها اغلب به صورت مدل های شایستگی نشان داده می شوند. آنچه در سعادت جامعه نقش اساسی دارد، شایستگی و جامع الشرایط بودن مدیران و کارگزاران آن جامعه است . در سازمان ها نیز موفقیت سازمان دررسیدن به اهداف و ماموریت های سازمانی منوط به وجود مدیران کاردان و لایق است؛ بنابراین، انتخاب کارگزاران و مدیران اصلح، سزاوار توجه و بررسی فراوان است و باید معیارهایی برای سنجش افراد و انتخاب ایشان در نظر گرفته شود توسعه یکی از مفاهیمی است که زاییده عصر حاضر است؛ از طرف دیگر توجه به توسعه از مشخصات جهان کنونی است. توسعه مفهومی است که می توان از آن هم به عنوان علت و هم به عنوان معلول یاد کرد. توسعه اصطلاحی نیست که به دلخواه و از پیش خود بتوان آن را تعریف کرد، بلکه توسعه تحولی اقتصادی اجتماعی است که در عالم واقع رخ داده است و هر تعریفی از آن باید بر ویژگی های همان رخداد معین، مترتب باشد. بنابراین برای تحصیل توسعه در همه ابعاد، بایستی متحول شد.در این مقاله به بررسی رابطه بین اعتماد سازمانی و شایستگی کارکنان و نقش آن بر توسعه منابع انسانی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

اعتماد سازمانی ، شایستگی کارکنان ، توسعه منابع انسانی