بررسی عوامل تاثیرگذار محیطی و کالبدی در ارتقای کیفیت زندگی در مجتمع های مسکونی

امروزه با گسترش شهرنشینی و خارج شدن فضاهای زندگی از حالت سنتی به مدرن (آپارتمان نشینی)، مشکلات زیادی اعم از مشکلات روحی-روانی در افراد و کالبدی-عملکردی در فضاها بهوجود آمده است. در صورت عدم رعایت نکات درست در طراحی چه به لحاظ معماری و چه به لحاظ روانشناختی، ساختمانهایی با کیفیت پایین ساخته میشود؛ همیشه در فضاهایی مانند: بیمارستانها و یا فضاهای اداری، موضوع محیط و اثرگذاری آن بر انسان، مهم واقع شده است؛ اما از مکانهایی که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند، ساختمانهای مسکونی هستند؛ زیرا مهمترین فضاهایی که بیشترین ساعات افراد و خانواده در آن سپری میشود، فضای زندگی میباشد. از آنجایی که محیط و آدمی متاثر از هم هستند، خلل بسیاری در این باب ایجاد شده است که در صورت عدم توجه به این موضوع، با مشکلات جدی تری رو به رو خواهیم شد و در پی آن، از کیفیت محیط زندگی کاسته و متقابلا رضایت افراد ساکن در ساختمانها پایین می آید. هدف از این پژوهش، بررسی عوامل متعدد در بهوجود آمدن ساختمانهایی با کیفیت پایین در فضای زندگی است. روش انجام شده نیز از نوع کیفی برخوردار بوده که با تحلیل و بررسی مبانی نظری، به جمع بندی انتهایی رسیده شدهاست. بعد از بررسی و شناسایی عوامل مختلف، مهمترین دستاورد در تحقیق ارائه نمونه هایی در قالب جدول، برای تاثیر گذاری بالاتر و تلاش بر بهتر شدن وضعیت ساختمانهای مسکونی در آینده است.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، فضای زندگی ، محیط ، کالبد ، کیفیت زندگی