واکاوی معیارهای موثر بر شهر شاد (نمونه موردی: منطقه ۲ تهران)

از نتایج پیشرفت روزافزون تکنولوژی و زندگی ماشینی روی آوردن شهروندان به انزوا و فرو رفتن در مشکلات و دغدغه های روزمره خود است. این امر استرس و افسردگی های فردی را همراه دارد و به ناشاد بودن هر چه بیشتر جوامع شهری کنونی دامن می زند. نبود شادی در فضاهای شهری و مهیا نبودن فضایی برای ابراز احساسات نهفته شهروندان، آنان را به زندگی فست لایفی ترغیب می کند و فشارهای عصبی و روانی منتج از آن را تشدید می کند. به منظور مقابله با مشکلات روزافزون روحی و روانی، نقش شهرها در پاسخگویی به نیازهای انسان در جهت دستیابی به شهرهای سالم و شاد اهمیت بیشتری یافته است. هدف این پژوهش ایجاد فضاهای شاد به منظور ایجاد آرامش روحی و روانی و ایجاد این همانی و تعلق خاطر در فضاست. به گونه ای که این همانی و تعلق خاطر به فضا بر احساس گریز از فضاهای شهری امروزی غلبه کند و موجبات حضور بیشتر شهروندان و ایجاد فضاهای شهری و جامعه ای شادتر را فراهم آورد جهت دستیابی به این هدف، با تاکید بر ابعاد کالبدی، زیست محیطی و اجتماعی در فضاهای شهری به تبیین معیارهای هرکدام با توجه به پیشینه پژوهش پرداخته شد که معیارهای به دست آمده شامل ارتباط با طبیعت، پیاده مداری، دوچرخه سواری، رنگ، هماهنگی بصری، جداره های فعال، حس تعلق، امنیت و تعاملات اجتماعی هستند. این معیارها با استفاده از آزمون فریدمن در نرم افزار SPSS تحلیل شده و نتیجه به دست آمده حاکی از آن است که جداره های فعال، هماهنگی بصری و رنگ مهمترین معیارهایند. این نتیجه نشان از آن دارد که بعد کالبدی بیشتری تاثیر را در شادی و نشاط مردم و ساکنان خواهد داشت و در نهایت با توجه به یافته های پژوهش به ارائه راهکارهایی در این زمینه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شهر شاد ، آرامش روحی و روانی ، جداره های فعال ، رنگ ، هماهنگی بصری