خوانش مسابقه کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران به زعم اندیشه هگل و مفهوم «روح زمان»

موضوع پژوهش بازخوانی مسابقه ایست که برگزاری آن بعنوان یکی از موثرترین جریانات معماری معاصر بعداز انقلاب مطرح بوده ا ست. این بازخوانی برا ساس یک تئوری تاریخگرا با سوالاتی چون: پایه تاریخی اندی شه طراحان وداوران همچنین معیار انتخاب فرم در مسابقه؟ چگونگی دسته بندی تفکرات طراحان و داوران در تطبیق این معیارها باتاریخگرائی هگل به عنوان یکی از پارادایم های پژوهش تفسیری - تاریخی و نحوه استخراج عوامل مداخله گر غیرمعمارانهدر انتخاب رتبه برتر؟ آغاز می گردد. فرض براین است که در تمایز رتبه اول مسابقه با سایر آثار عواملی غیرمعمارانهدخیل بوده اند. پژوهش پس از پردازش تاریخ گرائی هگل در سه نوع متمایز همچنین مطالعه در آثار و سوابق داوران، بااستناد به دسته بندی تفکرات تاریخی در طراحی فرم در چهار گونه متمایز، نتیجه می گیرد که عوامل غیرمعمارانه ایهمچون عوامل حکومتی- سیاسی در انتخاب رتبه برتر دخیل بوده است. وجود داورانی از جنس حکومت در فرایندانتخاب اثر مهندسین مشاور پیرراز موثر بوده و علی رغم توجه جامعه و معماران به تاریخ در پارادایمی غیرواقعی وغیراسلامی (روح زمان)، موجودیت تاریخگرائی با رنگ و بوی انتزاع، افسانه و تصوف در بدنه حکومتی جایگاهی نداشتهو طراحانی که با پردازش غیروافعی تاریخ در طراحی فرم توجه داشته اند، نتوانسته اند هیات داوران را اقناع کنند.

کلیدواژه ها:

اندیشه هگل ، روح زمان ، مسابقه کتابخانه ملی