واکاوی فیلمنامه های سینمایی انیمیشن ایران در دهه ۹۰

سینما و همزاد آن انیمیشن، پس از تجربیات ابتدایی دریافتند که خلق یک موقعیت نمایشی تصویری نیازمند به یک متنروایی است، تا براساس آن فیلمنامه ایی نگاشته شود. فیلمنامه نویسی در روند تکاملی خود روشها و الگوهای مختلفی راآزموده است. سینما و انیمیشن شباهت هایی را باهم دارند، اما انیمیشن بعلت خصایل ویژه اش تفاوت هایی را دارا می باشدکه زبان روایی خاصی را در بیان تصویریش می طلبد. انیمیشن ایران مدتی است با ساخت مضامین مذهبی و ملی درتلاش است که جایگاه ویژهایی نزد مخاطبان وطنی و بین المللی کسب نمایند. آثار سینمایی دهه ۹۰ توانسته اند به جشنوارهفجر و حتی اسکار راه یابند و در سینماهای مختلف اکران شوند. پژوهش حاضر با درک اهمیت تفاوت فیلمنامه انیمیشن وسینمای زنده و با هدفی کاربردی انجام شده است. روش تحقیق، کیفی با رویکردی توصیفی- تحلیلی می باشد. مسئلهاصلی پژوهش، واکاوی ویژگی های فیلمنامه های این دوره انیمیشن ایران است. از اینروی انیمیشن های شاهزاده روم،فیلشاه و فهرست مقدس بعنوان آثار شاخص سینمای انیمیشن دهه ۹۰ بررسی شده است. نتیجه حاصله نشان از آن دارد،انیمیشن ملی ایران از لحاظ تکنیک اجرایی دارای پیشرفت های شایانی است، اما به لحاظ روایت، خط داستانی، محتوا وانتقال پیام، ضعف و مشکلات فراوانی دارد.

کلیدواژه ها:

روایت ، فیلمنامه ، داستان ، سینمای انیمیشن ایران